ฎีกาที่ 5608-5609/2548 เรื่องสำคัญที่พนักงานขายต้องระวัง !

        ลูกจ้างทำงานในตำแหน่งพนักงานขายและมีหน้าที่เกี่ยวกับการเงินของนายจ้างโดยมีหน้าที่รับเงินค่าสินค้าจากลูกค้าแทนนายจ้าง ลูกจ้างได้เบิกเงินจากนายจ้างโดยอ้างว่าเพื่อนำไปเลี้ยงรับรองลูกค้าและซื้อของขวัญให้แก่ลูกค้า แต่ลูกจ้างมิได้นำเงินไปเลี้ยงรับรองลูกค้าและซื้อของขวัญให้แก่ลูกค้าตามที่ลูกจ้างได้ขอเบิกไปจากนายจ้างทั้งมิได้คืนเงินจำนวนที่ขอเบิกไปดังกล่าวตามกำหนดเวลารวม 2 ครั้ง จนกระทั่งนายจ้างต้องทวงถาม ลูกจ้างจึงค่อยคืนให้ แม้การส่งคืนให้ล่าช้าจะเป็นเพียงระยะเวลาอันสั้นก็ตามแต่หากลูกจ้างปฏิบัติหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์ตรงไปตรงมา ลูกจ้างก็น่าจะรีบส่งคืนเงินที่ขอเบิกไปให้แก่นายจ้างตามกำหนดเวลาในทันทีที่ไม่มีการเลี้ยงรับรองลูกค้าและไม่มีการซื้อของขวัญให้แก่ลูกค้า โดยมิพักต้องให้นายจ้างทวงถามแล้วลูกจ้างจึงค่อยคืนเงินให้แก่นายจ้าง พฤติกรรมของลูกจ้างดังกล่าวย่อมส่อไปทางทุจริตอันเป็นเหตุให้นายจ้างไม่ไว้วางใจให้ลูกจ้างปฏิบัติหน้าที่ต่อไปได้ การเลิกจ้างลูกจ้างจึงเป็นการเลิกจ้างโดยมีเหตุอันสมควร หาใช่เป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรมไม่

หมายเหตุ ย่อมาจากคำพิพากษาฎีกาที่ 5608-5609/2548