ฎีกาที่ 3057-3058/2548 แม้จะเลยกำหนดเวลายื่นอุทธรณ์คดีแรงงานแล้ว ถ้ามีความจำเป็นก็ทำได้!

      พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ.2522 มาตรา 26 บัญญัติว่า “ระยะเวลาตามที่กำหนดไว้ในพระราชบัญญัตินี้หรือตามที่ศาลแรงงานได้กำหนด ศาลแรงงานย่อมมีอำนาจย่นหรือขยายได้ตามความจำเป็นและเพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรม” บทบัญญัติดังกล่าวมิได้กำหนดให้คู่ความต้องยื่นคำร้องต่อศาลแรงงานก่อนสิ้นสุดระยะเวลาตามที่กำหนดไว้ แม้ระยะเวลายื่นอุทธรณ์คำพิพากษาของศาลแรงงานกลางในคดีนี้จะสิ้นสุดไปแล้ว จำเลยก็ยังมีสิทธิยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ต่อศาลแรงงานกลางได้ ส่วนศาลแรงงานกลางจะมีคำสั่งอนุญาตให้จำเลยขยายระยะเวลาอุทธรณ์หรือไม่เพียงใด ก็ต้องพิจารณาถึงความจำเป็นหรือเหตุอันจำเป็นของจำเลยว่ามีจริงหรือไม่เพียงใด และเพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรม การที่ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งว่าจำเลยยื่นคำขอขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์เมื่อพ้นกำหนดระยะเวลาอุทธรณ์ แล้วยกคำร้องโดยมิได้พิจารณาถึงเหตุผลความจำเป็นและเพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรมตามคำร้องของจำเลยจึงไม่ถูกต้อง อุทธรณ์ของจำเลยฟังขึ้น
         พิพากษายกคำสั่งของศาลแรงงานกลางที่ให้ยกคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ของจำเลยฉบับลงวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2547 ให้ศาลแรงงานกลางไต่สวนเหตุแห่งความจำเป็นตามคำร้องของจำเลย แล้วมีคำสั่งใหม่ตามรูปคดี

ย่อมาจากคำพิพากษาฎีกาที่ 3057-3058/2548