ฎีกาที่ 11877-11971/2547 คำชี้แจ้งมีผลเป็นข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างหรือไม่?

     เอกสารข้อ 1 ที่ระบุว่านายจ้าง “ไม่มีนโยบายที่จะเลิกจ้างลูกจ้างบางส่วน”เป็นนิติกรรมหรือสัญญาที่จำเลยตกลงไว้กับโจทก์ทั้งเก้าสิบห้าหรือไม่ เอกสารดังกล่าวเป็นรายงานการประชุมหารือระหว่างผู้แทนนายจ้างกับลูกจ้าง รองอธิบดีกรมสวัสดิการและคุ้มตรองแรงงานและคณะเจ้าหน้าที่ ความในข้อ 1 ที่ผู้แทนนายจ้าง “ชี้แจง”ว่าจำเลย “ไม่มีนโยบายที่จะ เลิกจ้างลูกจ้างบางส่วน” นั้น คำว่า “ชี้แจง” หมายถึงการพูดขยายความให้เข้าใจชัดเจนและคำว่า    “นโยบาย” หมายถึงหลักและวิธีปฏิบัติซึ่งถือเป็นแนวทางดำเนินการ ดังนั้น ความหมายของข้อความโดยรวมก็คือผู้แทนนายจ้างพูดขยายความให้ที่ประชุมเข้าใจชัดเจนถึงแนวดำเนินการต่อไปว่านายจ้างยังไม่มีหลักและวิธีปฏิบัติที่จะเลิกจ้างลูกจ้างเป็นบางส่วนในขณะที่มีการประชุมกันนั้น คำชี้แจงดังกล่าวไม่ใช่ลักษณะของการกระทำที่มุ่งโดยตรงต่อการผูกนิติสัมพันธ์ขึ้นระหว่างนายจ้างกับลูกจ้าง เพื่อจะก่อ เปลี่ยนแปลง โอน สงวน หรือระงับซึ่งสิทธิใดๆ จึงไม่ใช่นิติกรรมตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 148 และไม่ใช่สัญญาดังที่ลูกจ้างอ้าง จริงไม่อาจอาศัยข้อความนั้นมาฟ้องบังคับนายจ้างได้
 

(มาจากคำพิพากษาฎีกาที่ 11877-11971/2547)